Okyanuslar(d)a Uzan
Seneler öncesinden gözümüzü karartıp atlamışız suya,
Neler olacagindan habersiz,
Derya içre olupta deryayı bilmeyen balıklar gibi yüzmüşüz…
Birgun,
Anlamsız,amaçsız,kafamızı suyun yüzeyine çıkarıp baktığımızda da
aldanmışız kocaman dünyaya.. Suyun derinliklerindeki renkleri gormeyen gozlerimiz,
goruvermis agaclarin yesilini,kumsallarin altin sarisi rengini.Deniz bile daha mavi gelmis o anda
gozumuze,,
kapılıvermişiz büyüklüğüne, çekiciliğine, anlamsız şaşasına...
Birden gokyuzune bakmak istemisiz,bulutlari gorm
ek,gunesle kucaklasmak,Derken...
göz açıp kapayana kadar takılıvermişiz dünya ağına...
Cirpinmaya baslamisiz umarsizca,damarlarimizdaki kanlar cekilene,
gozlerimiz yerinden firlayana kadar..
Olmusuz cirpinmaktan,daha dunyanin buyuklugunu goremeden fazla gelmis oksijeni bile dunyanin bize,
Daha oksijenini bile kaldiramadigimiz bir dunyada yasamak bastan hayalmis megerse...Ozgurlugun siniri rakiya meze olmak kadarmis ozgurlerin dunyasinda.
Geriye bir "serefelik" bir hayat kalmis yan-simalardan.
LaughGlass
Post a Comment